- badalaq vurmaq
- çelmelemek
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
badalaq vurmaq
Look at other dictionaries:
badalaq — is. 1. Sərbəst güləşmə zamanı müqabil tərəfi yıxmaq üçün ayağını onun ayağına dolaşdırıb burma. Badalaq vurmaq – birini yıxmaq üçün ayağını onun ayağına dolaşdırmaq. Mən yoldaşımdan qabaq çəməndə bir lalə görmüşəm. . Mən onu üzəndə dostum badalaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badax — I (Xaçmaz, Quba, Qusar) camış balası. – Badax gəlmədi (Quba) II (Zaqatala) mis qab III (Gəncə, İmişli, Qazax) uzağa qaçmamaq üçün quşların, heyvanların ayaqlarına bağlanan ip. – Xoruzun əyağında badax olmasa, uçuf qaçar (Qazax) IV (Qazax) badalaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badalaqlaşmaq — qarş. 1. Bir birinə badalaq vurmaq, bir birini badalaqla yıxmağa çalışmaq. 2. məc. Çəkişmək, bir biri ilə yola getməmək. Bir birinə badalaq vurmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpaz — sif. və zərf 1. Bir birini kəsib keçən, xaç şəklində; xaçvari, çataq. Çarpaz cizgilər. – Çarpaz taxtalarla mıxlanmış köhnə bir qapının üstündə tabaşirlə yazmışdılar: «Raykom bağlıdır, hamı cəbhəyə getdi». M. C.. 2. biol. Çarpaz cütləşdirilmiş və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badağ — (Ucar) badalaq ◊ Badağ qurmağ – badalaq vurmaq, badalaq gəlmək. – Bı ko: döylü, adama badağ qurur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dabalağ — (Quba) badalaq ◊ Dabalağ vurmağ – badalaq vurmaq. – Güləşəndə bizdə bir birinə dabalağ vurardılar Dabalağ gəlməg (Quba) – kələk gəlmək, aldatmaq. – Mən uşağ degiləm, mənə dabalağ gəlmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badaxlamax — (Qazax) badalaq vurmaq. – Uzun adamı tez badaxlıyıf yıxmağ olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badalaqlamaq — f. 1. Badalaq vurmaq, badalaqla yıxmaq. 2. məc. Hiylə qurmaq, kələk qurmaq, fırıldaq işlətmək, dolab gəlmək, aldatmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damğa — is. 1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1 ci mənada. Çəpərimə girib, – deyə bəy rəiyyətə badalaq gəldi, rəiyyət öküzünün, atının və danasının buduna damğa vurub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpikləmək — f. 1. Təpiyi ilə vurmaq, təpik vurmaq, ayaqları ilə zərbə endirmək. <Bayraməli bəy:> . . Yoxsa istəyirsən yıxım, qarnını təpikləyim? N. V.. Zalış <Məşədi Qasıma> bir badalaq atıb yıxdı və Qənbəri də çağırıb bunu təpikləməyə başladılar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpə — is. 1. Hündür yer, hündürlük; kiçicik dağ. Səpir qarı ağaclara, kollara; Dərələrə, təpələrə, yollara. A. S.. Camaatın yarısı çıxmışdı kəndin kənarına və təpələrə dırmaşıb boyluyurdular ki, görsünlər gəlirmi naçalnik. C. M.. 2. Bir şeyin ən yuxarı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
